Ana Frank

La persecución a los judíos

Durante la ocupación alemana Ana Frank se ocultó, junto con su familia y cuatro personas más, en un anexo oculto en su casa de Ámsterdam (“la casa de atrás”). Fueron descubiertos en 1944 y Ana acabó muriendo en un campo de concentración. Su diario fue publicado tras la guerra y se convirtió en uno de los libros más leídos en el mundo. De esta manera, Ana Frank puso rostro a las víctimas del Holocausto.

Period
Tijd van wereldoorlogen

De Alemania a Ámsterdam

Ana Frank nació en 1929 en la ciudad alemana de Frankfurt del Meno, en el seno de una familia judía. Tras la llegada de Adolf Hitler al poder en 1933, la familia se traslada a Ámsterdam movida por el creciente antisemitismo. Hitler piensa que los judíos son una raza peligrosa e inferior que no tiene cabida en su imperio. Entre 1933 y 1937 más de 140.000 judíos abandonan Alemania, de los cuales unos 35.000 se instalan en los Países Bajos durante periodos más o menos largos. La familia Frank se establece en Ámsterdam, en el barrio de Rivierenbuurt. Ana va a la escuela, aprende neerlandés y hace nuevos amigos.

Leyes anti-judías

Inmediatamente tras la ocupación de los Países Bajos en 1940 la Alemania nazi toma medidas para aislar a la población judía del resto. Ana es trasladada a una escuela judía. Aparecen carteles de "Prohibido a los judíos" en cines, cafés, mercados, teatros y parques. Desde Mayo de 1942 los judíos son obligados a llevar una estrella de David amarilla, para que sean identificables en la calle. Ese verano el ejército de ocupación alemán en los Países Bajos comienza la gran operación de traslado de los judíos a Europa del Este. Las familias judías son informadas de que deben hacer las maletas para ir a trabajar al Este. Fueron sacados de sus casas, transportados en trenes al campo de paso de Westerbork en la provincia de Drenthe, y desde allí enviados a campos de concentración y de exterminio en otros puntos de Europa.

Ocultos

La familia Frank buscó un lugar en el que ocultarse. Se esconden, junto con otras cuatro personas, en un lugar oculto tras la empresa del padre de Ana, Otto Frank, ubicada en el Prinsengracht de Ámsterdam. Allí Ana comienza a escribir el diario que tan conocido se haría tras la guerra. Escribe, como la jovencita ambiciosa que es, sobre sus experiencias en “la casa de atrás”. Escribir es para ella una vía de escape, una forma de salir adelante en su precario refugio. La familia logró permanecer oculta durante dos años. Hasta que el 4 de Agosto de 1944 fueron descubiertos y capturados, probablemente porque alguien los delató.

Persecución

La familia fue transportada al campo de Westerbork, y de ahí al campo de exterminio de Auschwitz-Birkenau. Dos meses más tarde Ana y su hermana Margot fueron deportadas de nuevo, esta vez al campo de concentración de Bergen-Belsen. En 1945 las hermanas murieron de tifus. Su madre Edith falleció en Auschwitz. Otto Frank fue el único miembro de la familia que sobrevivió a la guerra.

En total más de cien mil judíos neerlandeses fueron asesinados en los diferentes campos de concentración y de exterminio. En comparación con el resto de Europa, un número relativamente grande de judíos fueron deportados desde los Países Bajos. Entre 1933 y 1945 aproximadamente seis millones de judíos y cien mil miembros de otros colectivos perseguidos -gitanos, minusválidos, homosexuales y testigos de Jehova entre otros- fueron asesinados por el terror nazi.

Fama mundial

Tras la guerra, Miep Gies, que había ayudado a la familia a permanecer oculta, entregó a Otto Frank una colección de escritos. Eran los diarios de su hija Ana. En 1947 el diario se publicó con el título “Diario de Ana Frank”. Su fama se hizo mundial gracias a una adaptación teatral estadounidense de 1955, justo a tiempo para salvar “la casa de atrás” de los planes de demolición del ayuntamiento de Ámsterdam. Esa misma “casa de atrás”, que actualmente se conoce como “casa de Ana Frank”, es visitada anualmente por más de un millón de turistas de todo el mundo.

Anne Frank

Anne Frank wordt in 1929 in Duitsland geboren. Ze is een Joods meisje. Als ze vier jaar oud is wordt Hitler de baas in Duitsland. Hij haat Joden. De Joden daar worden steeds slechter behandeld. Daarom vlucht Anne, samen met haar ouders en zus, in 1933 naar Amsterdam.
Het dagboek van Anne Frank

Het dagboek van Anne Frank is misschien wel het beroemdste dagboek ter wereld. Anne krijgt het cadeau van haar ouders als ze dertien jaar wordt. Het is het eerste dat ze inpakt als ze naar het Achterhuis vertrekt. In het dagboek schrijft ze over de periode dat ze moet onderduiken voor de Duitsers.

Anne Frank schrijft bijna elke dag in haar dagboek. Ze noemt haar dagboek Kitty. Ze vertelt Kitty alles wat ze in het Achterhuis meemaakt. Ze schrijft over wat haar vrolijk, verdrietig en bang maakt. Het dagboek is eigenlijk haar beste vriendin.

Anne wil later héél graag schrijfster worden. Ze droomt ervan dat haar dagboek wordt uitgegeven. Anne overleeft de oorlog niet. Ze sterft in een concentratiekamp in 1945. Ze is pas vijftien jaar oud.

Maar de droom van Anne komt wel uit: in 1947 wordt haar dagboek een echt boek. Het krijgt de titel Het Achterhuis. Anne en haar boek worden wereldberoemd.
Iedere Jood een Jodenster

In mei 1940 wordt Duitsland de baas in Nederland. Er komen allemaal wetten die van de Joden aparte mensen maken. Ze mogen niet meer overal werken en veel plekken zijn voortaan voor hen verboden. Vanaf mei 1942 moeten alle Joden op hun jas een gele ster dragen met het woord 'Jood' erop.

Een Jodenster is een gele stoffen ster met het woord 'Jood' erop. De ster moet goed zichtbaar op de kleding gedragen worden. Zo kunnen Joden op straat meteen herkend worden.

Maar het wordt nog erger. Vanaf juli 1942 beginnen de Duitsers de Nederlandse Joden weg te voeren naar Oost-Europa. Alle Joodse gezinnen moeten hun koffers pakken om daar te gaan werken. Ze worden van huis opgehaald en op de trein gezet naar het concentratiekamp Westerbork in Drenthe.

Van daaruit worden ze naar vernietigingskampen in Oost-Europa gebracht. Meer dan 100.000 Joodse mannen, vrouwen en kinderen uit Nederland zijn daar vermoord.
Het Achterhuis

In 1942 wordt het leven voor Joden in Nederland te gevaarlijk. Anne en haar familie duiken onder, op de Prinsengracht in Amsterdam. Dit is het kantoor van vader Otto. Niemand weet dat aan de achterkant van dit huis nog een huis staat: het Achterhuis. Dit wordt de schuilplaats van Anne en haar familie.

De familie Frank deelt het Achterhuis samen met meneer en mevrouw Pels en hun zoon Peter. Later komt er nog een achtste onderduiker bij: tandarts Pfeffer.

Als Anne een paar dagen is ondergedoken, schrijft ze uitvoerig over hoe het Achterhuis eruit ziet. (Klik hier en Anne stelt het Achterhuis zelf aan je voor.)

Anne voelt zich ontzettend opgesloten in het Achterhuis. Ze moet doodstil zijn. Vooral overdag op kantoordagen als er mensen in het bedrijf zijn. Ze is voortdurend bang om ontdekt te worden. Ze schrijft hierover in haar dagboek:

Het benauwt me ook meer dan ik zeggen kan dat we nooit naar buiten mogen. En ik ben erg bang dat we ontdekt worden en dan de kogel krijgen.

Je kunt het Achterhuis zelf gaan bezoeken. Het Anne Frank Huis is nu een museum waar ieder jaar heel veel mensen naartoe gaan.
Een boekenkast met een geheim

Aan de achterkant van het kantoor van Otto Frank staat nog een huis: het Achterhuis. Hier zit Anne samen met haar vader, moeder, zus en nog vier anderen verstopt! Om er voor te zorgen dat niemand de trap ontdekt die naar het Achterhuis leidt, wordt er een draaibare boekenkast voorgezet.

Meer dan twee jaar lang zit Anne in het Achterhuis ondergedoken. Dan gebeurt waar Anne steeds al zo bang voor is. Anne en de andere onderduikers worden verraden en opgepakt. Ze worden op transport gezet naar kamp Westerbork.

Vanuit Westerbork worden ze weggevoerd naar concentratiekamp Auschwitz in Polen. Anne en Margot gaan later naar concentratiekamp Bergen-Belsen. De ouders van Anne moeten in Auschwitz blijven.

Anne en Margot sterven in Bergen-Belsen door uitputting en door ziekte. Anne is dan vijftien jaar. Haar moeder en de andere onderduikers worden ook vermoord. Alleen Otto Frank, de vader van Anne blijft leven.
De kamer van Anne

In het Achterhuis deelt Anne haar kamer met haar zus Margot. Het is een klein kamertje. Maar dat Anne en Margot samen hun eigen kamer hebben, is voor veel onderduikers al heel bijzonder. Om het wat gezelliger te maken, plakt Anne plaatjes van filmsterren en danseressen aan de muur. Hier schrijft ze ook vaak in haar dagboek.

Na een tijdje komt ook de Joodse tandarts Frits Pfeffer in het Achterhuis wonen. Om plaats te maken, verhuist Margot naar de kamer van haar ouders. Anne deelt vanaf dat moment haar kamer met Pfeffer.

Eerst vindt Anne het geen probleem om haar kamer met de tandarts te delen. Maar later ergert ze zich steeds meer aan hem. Ze krijgen ruzie over het bureautje in de kamer.

Aan dat kleine tafeltje schrijft Anne het liefst in haar dagboek. Het is er veel rustiger dan in de gemeenschappelijke ruimte.

Maar Pfeffer wil de kamer en het kleine tafeltje eigenlijk helemaal voor zich alleen hebben. Anne mag er van hem alleen zitten als hij er zijn middagdutje doet. Dat heeft hij zelf zo besloten.

Anne vindt dat natuurlijk helemaal niet eerlijk. Ze schrijft in haar dagboek dat ze moeite heeft Pfeffer "geen klap voor zijn snuit te geven".

Anne wil twee middagen hebben waarop zij aan het tafeltje mag schrijven en werken. Maar Pfeffer wil daar niks van weten. Pas als Annes vader met hem gaat praten, krijgt Anne haar zin. Frits Pfeffer is zo boos dat hij een tijdje niet meer met Anne praat.
Otto Frank

Anne is dol op haar vader Otto Frank. Hij is de enige die de oorlog overleeft. De andere onderduikers uit het Achterhuis sterven in een concentratiekamp. Als de oorlog voorbij is keert Otto terug naar Amsterdam.

Otto krijgt van Miep Gies het dagboek van Anne. Miep Gies is de vrouw die Anne en de andere onderduikers bij het onderduiken heeft geholpen. Toen ze werden opgepakt, heeft Miep het dagboek van Anne gevonden en al die tijd bewaard. Pas als ze zeker weet dat Anne niet meer leeft, geeft Miep het aan Otto.

Otto durft het dagboek niet meteen te lezen. Maar uiteindelijk leest hij het toch. Hij besluit om van het dagboek een boek te maken. Dat was namelijk de grootste wens van zijn dochter Anne. Ook vindt Otto het heel belangrijk dat de mensen zelf kunnen lezen over wat er allemaal met Joden is gebeurd in de oorlog.
Edith Frank

Dit is Edith Frank, de moeder van Anne. Tijdens het onderduiken heeft Anne vaak ruzie met haar. Anne schrijft in haar dagboek: "Mijn moeder is wel een voorbeeld in de meeste dingen voor mij, maar juist een voorbeeld zoals ik het niet moet doen!"
Margot Frank

Margot Frank is de zus van Anne. Ze is drie jaar ouder dan Anne. Anne en Margot zijn héél verschillend. Anne is druk en vrolijk. Margot is stil en serieus. Margot houdt vooral van lezen en leren.

In 1942 krijgt Margot een oproep, net als alle andere zestienjarige Joodse jongens en meisjes in Nederland. In de oproep staat dat ze verplicht moet komen werken in Duitsland. Als ze dat niet doet, wordt ze opgepakt door de Duitsers.

De familie Frank besluit nu niet langer meer af te wachten. Het is niet meer veilig! Ze duiken onder in het bedrijf van Otto Frank aan de Prinsengracht in Amsterdam.
Peter van Pels

Dit is Peter van Pels. Ook hij zit ondergedoken in het Achterhuis, samen met zijn ouders. Als Anne Peter pas ontmoet, schrijft ze in haar dagboek over hem dat hij een "tamelijk saaie en verlegen slungel" is. Maar later denkt ze daar heel anders over. Ze wordt verliefd op hem!
Miep Gies

Miep Gies is secretaresse voor het bedrijf van Annes vader. Samen met drie andere medewerkers van het kantoor helpt ze Anne en de andere onderduikers. Ze zorgt voor spullen zoals eten, kleding, toiletspullen en boeken. Dat is heel gevaarlijk, want op het helpen van onderduikers staan hele zware straffen.

Ruim twee jaar helpt Miep Anne en de andere onderduikers. Dan gebeurt waar iedereen al die tijd al zo bang voor is: Anne en de andere duikers worden verraden, opgepakt en weggevoerd. Miep vindt het dagboek van Anne. Samen met Bep Voskuil, een van de andere helpers, zorgt ze ervoor dat de Duitsers het dagboek niet te pakken krijgen.

Maar Anne overleeft de oorlog niet. Daarom geeft Miep het dagboek na de oorlog aan Otto Frank, de vader van Anne. Hij besluit om van het dagboek een boek te maken. Het krijgt de titel "Het Achterhuis".

Miep vindt het belangrijk dat Anne herdacht wordt en dat iedereen weet wat er met haar gebeurd is. Heel haar leven zet ze zich daarvoor in. Miep Gies is heel oud geworden, maar liefst 101 jaar!
Voedselbonnen

Dit zijn voedselbonnen uit de Tweede Wereldoorlog. Deze bonnen worden uitgedeeld om het kleine beetje eten dat er is, eerlijk te verdelen. Op de bonnen staan nummers en wat je ervoor kunt krijgen. Maar dan moet je wel snel zijn, anders is het al op.