Een latere eigenaar was luitenant Hendrik Blom en naar hem is het huis Blo(e)mhoeve gaan heten. In 1777 was de Bloemhoeve met landerijen eigendom van Johannes van Roosmalen, kapelaan te ‘s-Hertogenbosch. Hij verkocht de hoeve 20 jaar later aan Theodorus Sopers. Vanaf die tijd was de Bloemhoeve de pastorie van Nederwetten, tot in 1894 een nieuwe kerk met pastorie aan de Hoekstraat werd gebouwd. De Bloemhoeve werd toen gekocht door de rijke Amsterdamse weduwe Johanna Bongartz-Smeets.
Bijzonder is dat de etser Johannes Proost een aantal jaren heeft doorgebracht op de Bloemhoeve. Deze telg uit een bekende Amsterdamse familie van boekbinders en papierhandelaren werd geboren in 1882. Hij kiest al op jonge leeftijd voor militaire dienst en studeert daarna in 1903-04 aan de Rotterdamsche Academie voor Beeldende Kunsten. In 1905 komt hij met zijn vrouw Charlotte Sjouerman in Bladel wonen. Na drie maanden verhuizen ze op 12 maart 1906 naar Nederwetten en wordt hij ingeschreven als kunstenaar en tuinman. Ze komen te wonen in de Bloemhoeve, die op dat moment eigendom is van Hendrik van der Putten en diens vrouw Philomena Wilhelmina van Grootel.
Op de Bloemhoeve maakt Johannes Proost schilderijen, tekeningen en etsen. In een aantal daarvan is de invloed van Vincent van Gogh voelbaar, voor wie Proost zijn leven lang bewondering had. In die jaren wordt hij steeds actiever in de Socialistische Democratische Partij. Dat is o.a. een reden dat zij in maart 1911 vertrekken naar Culemborg. Na vele jaren politiek activisme, hij is tot de 2e WO een overtuigd communist, overlijdt Proost in 1942 in concentratiekamp Sachsenhausen.
De laatste bewoner van de oude Bloemhoeve was de familie Van Esch. Jos van Esch was jarenlang de zaakvoerder op het pakhuis van de Noordbrabantse Christelijke Boerenbond (afd. Nederwetten) aan de Hoekstraat.
Bron: Peter Thoben, Over etser Johannes Proost en Nederwetten, Drijehornickels jrg. 28, april 2019, nr. 1, lees verder
