Een openbaar plantsoen op die plek in een dorp met 3.000 inwoners was best bijzonder. Al in 1912 werd er advies uitgebracht door de toenmalige Heidemaatschappij. Het park werd aangelegd in de Engelse landschapsstijl, gedeeltelijk gebruikmakend van de begroeiing die er al was. De omliggende borders en gazons werden in dat plan doorsneden door slingerende paden. De kosten bedroegen toen 5.000 gulden, hetgeen tot veel discussie in de gemeenteraad aanleiding gaf.
De huidige muziekkiosk is ook gebouwd in 1920. De voormalige drenkkuil werd omgevormd tot de huidige vijver met bruggetje uit 1923. Dat heet officieel sinds 1947 ‘Prinses Marijke Brug’.
Inmiddels hebben verschillende monumenten en kunstwerken hun plekje gevonden in het Park, dat pas sinds 1955 zo heet. De Dwersklippel uit 1980; het standbeeld van Vincent van Gogh uit 1984; het Monument voor de Brabantse Kloosterorden uit 1987 en de beeldengroep De Aardappeleters uit 2015.
In de loop der tijd zijn ook diverse herdenkingsbomen en Oranjebomen in het Park geplant.
Het gebied is zeldzaam vanwege de stedenbouwkundige relatie tussen de open ruimte en de omliggende bebouwing die in de tweede helft van de 19e eeuw tot stand is gebracht. Het is daarom in 2008 door het rijk aangewezen als ‘beschermd dorpsgezicht’.
Het Park heeft van oudsher een grote sociale functie in Nuenen, zeker met de daaraan gelegen horeca, kerk en het Klooster. Het wordt ook gebruikt voor verschillende evenementen.
Bron: Boekje heemkundekring De Drijehornick t.g.v. Open Monumentendag 2017