Op 1 mei 1891 begon de 22-jarige Gosewienus Eshuis (1868-1945) een drukkerij in een schuurtje achter zijn ouderlijke woning aan de Prinsenstraat. Hij werd door iedereen Gos genoemd. Hij had voor het drukkersvak niet echt een opleiding voor gevolgd, maar hij was vol enthousiasme. De drukkerij maakte handels- en familiedrukwerk, zoals rekeningen of trouwkaarten .
Dalfser Courant
Om zijn bedrijf voldoende werk te bezorgen, begon hij met een weekblad. Hij noemde de krant Dalfser Courant, Nieuws- en Advertentieblad voor Dalfsen, Nieuwleusen, Heino, Ommen, Den Ham enz. Al op 26 juni 1891 kwam het eerste nummer uit. De Dalfser Courant volgde nauwgezet het wel en wee van het leven in Dalfsen en de omliggende gemeenten. In het begin was dat door middel van meestal kortere berichten, later werden de verslagen wat langer. Eshuis schreef de krant zelf vol en stelde zijn lezers ook op de hoogte van het wereldnieuws, waarvoor hij andere kranten raadpleegde. Later kwam er een redactie. Het verenigingsleven werd op de voet gevolgd en alle lokale nieuwtjes werden vermeld. De krant voorzag in een behoefte. Veel mensen uit Dalfsen en omgeving werden abonnee. In 1996 waren er nog steeds 3.000 abonnees. Maar de tijd stond niet stil. De Zwolse uitgeverij Tijl, die de krant van Eshuis per 1 januari 1975 overnam, kon niet langer weerstand bieden aan de roep om een gratis huis-aan-huiskrant. De formule werd per 1 januari 1997 gewijzigd, wat ten koste ging van ruimte voor informatievoorziening.
Tijdschriften
In 1898 begon Gos Eshuis het vakblad De Molenaar. Het was een blad dat bestemd was voor molenaars in heel Nederland. De teksten voor het blad schreef hij in het begin zelf. Later werd een redacteur voor dit werk in dienst genomen. Het was van af het eerste moment een groot succes. Ook kreeg hij drukopdrachten voor andere vakbladen. De bladen Textiel, De Middenstandsbond, De Loodgieter, Metallicum, Algemeen Technisch Tijdschrift en De Nederlandse Klein Industrie werden bij hem gedrukt. Al dit drukwerk werd via de post verstuurd. In 1909 waren dit inclusief 540 exemplaren van de Dalfser Courant ongeveer 4.000 poststukken. Met de PTT waren afspraken gemaakt op welke werkdag elk tijdschrift werd aangeleverd. Om dat allemaal klaar te krijgen, werd er een strak productieschema aangehouden. De hele week moest er onder hoogspanning gewerkt worden.
Bedrijfsformulieren
Met het blad De Molenaar bereikte Eshuis vrijwel alle Nederlandse molenaars. In deze periodiek maakte hij reclame voor de bedrijfsformulieren, zoals bonboekjes en mengstaten die hij speciaal voor de consumptie- en veevoedermaalderijen drukte. Hij had daarmee zo'n succes dat hij bijna alle molenaars als klant had. Daarnaast werden er ook opbergsystemen voor deze formulieren verkocht. Eshuis was de eerste drukkerij in Nederland die labels voor de veevoederindustrie kon leveren die voldeden aan de wettelijke voorschriften. De Tweede Wereldoorlog gooide roet in het eten. Er was geen karton om labels te drukken. Wel was er een papiertoewijzing voor de Dalfser Courant. Van het papier dat men daarvan overhield werden tafelonderzettertjes gemaakt. Toen er in 1945 weer karton beschikbaar was, werd de labelproductie weer ter hand genomen. In april 1945 overleed Gos Eshuis. Zijn zonen Willem en Fokko volgden hem op.