De burcht van Wedde

Verdieping

Wilhelm II aan de Nederlandse grens

Op 10 november 1918 stond de Duitse keizer Wilhelm II met zijn hofhouding van 40 lakeien en 60 goederenwagons vol meubels, schilderijen, zilver, uniformen en linnen aan onze grens. Duitsland was de grote verliezer van de Eerste Wereldoorlog, die tussen 1914 en 1918 in heel Europa woedde. Bang om door de geallieerden gepakt te worden vluchtte Wilhelm II naar Nederland, omdat ons land neutraal was gebleven. Dat betekent dat onze regering besloot geen partij te kiezen en niet mee te vechten. In Duitsland zelf vond de keizer nergens steun. Het Duitse volk gaf hem de schuld van de nederlaag, de marine kwam in opstand en het leger wilde hem niet langer gehoorzamen.

Tijdelijk verblijf in kasteel Amerongen

De Nederlandse regering regelde dat keizer Wilhelm II als gast op Kasteel Amerongen kon logeren. Hier tekende hij zijn troonafstand. De keizer zou eigenlijk maar zes dagen blijven, maar hij woonde hier (met zijn familie en 40 lakeien!) anderhalf jaar lang. De schatrijke Wilhelm II betaalde al die tijd niets voor zijn verblijf. Om hun gasten te kunnen onderhouden verkochten de kasteeleigenaren stukken grond rond het kasteel om aan extra geld te komen.

De keizer koopt Huis Doorn

In 1920 kocht de keizer Huis Doorn. De 60 treinwagons arriveerden op station Zeist waarna Huis Doorn kon worden ingericht met de spullen uit zijn oude paleizen in Berlijn en Potsdam. Een belangrijke reden voor zijn keuze voor dit huis was het omliggende parkbos. Wilhelm II hield van tuinieren. Zo liet hij een prachtige rozentuin aanleggen.

Hij richtte zijn huis in met meubels, servies, zilver, schilderijen en andere voorwerpen die hij uit zijn Duitse paleizen had meegenomen. De kamers zijn nu nog net zo ingericht als toen de keizer daar woonde.

Bomen hakken

Wilhelms liefde voor tuinieren had ook een nadeel: De keizer kapte heel graag bomen. In Amerongen had hij in korte tijd 13.000 bomen omgezaagd! De tuinman van Huis Doorn sliep er slecht van want ook hier ging de keizer fanatiek aan de slag. Er waren na enkele jaren al zoveel bomen gekapt dat je vanaf het poortgebouw (de ingang) ver de tuin in kon kijken. Hoe moest hij de keizer laten stoppen met houthakken?

Uniformen

Wilhelm had een fascinatie voor uniformen: het straalde macht uit. Hij bezat dan ook een indrukwekkende collectie en de meeste kostuums waren rijk behangen met franjes en medailles. Voor elke gelegenheid liet hij zijn kleermaker een passend uniform maken, ook omdat hij een kortere, lamme linkerarm had.

Verdieping

Wat gebeurde er in Europa?

Van 1914 tot 1918 vochten de 'Geallieerden' (Frankrijk, Engeland, België, Rusland en later de Verenigde Staten) tegen de 'Centralen' (Duitsland, Oostenrijk-Hongarije en Turkije). Deze oorlog is later de Eerste Wereldoorlog genoemd. De oorlog ging niet onopgemerkt aan ons land voorbij. Doordat handel met het buitenland moeilijk was geworden, raakten mensen hun werk kwijt. Bovendien werden veel schepen die goederen vervoerden tot zinken gebracht. Hierdoor was er weinig voedsel. De regering wilde wat er was eerlijk verdelen en bepaalde wat elk gezin kon kopen.

Vluchten naar Nederland

Veel Belgen en Fransen vluchtten naar Nederland om aan de oorlog te ontsnappen. Al deze vluchtelingen moesten worden opgevangen: burgers werden bij gezinnen thuis ondergebracht of in kampen zoals bij Amersfoort. Soldaten werden in speciale, aparte kampen ondergebracht. Zo kwam er een groot militair kamp bij Zeist. Maar de meest beroemde oorlogsvluchteling kwam pas na het einde van de oorlog: de Duitse keizer Wilhelm II.

De keizerlijke eetkamer

Rustkamer van Wilhelm's eerste vrouw