Feest
In 1862 was het feest in Oldenzaal. Het muziekkorps trok van de Markt naar de Koppelboer waar de eerste schep de grond in werd gestoken voor de aanleg van een spoorlijn. Het werk zou 3 jaar duren. Het werd met mensenhanden, kruiwagens en handkarren uitgevoerd. Dat was een reusachtige klus. Zeker omdat er veel hoogteverschillen waren. En er moest een doorgang door de Koppelberg gemaakt worden.
Eindelijk af
In het voorjaar van 1865 kwam de eerste goederentrein vanuit Duitsland Oldenzaal binnen. Vanaf de Koppelberg kwam de stoomtrein als een vuurspuwend monster het station binnen. De Oldenzalers vierden feest.
Paard en wagen? Dat is ouderwets!
De aanleg spoorlijn Amelo-Salzbergen, waaraan Oldenzaal lag, was een idee van de bazen van Twentse fabrieken, zoals de heren Gelderman, Stork en Salomonson. De machines van hun fabrieken werkten op kolen. Die moesten met paard en wagen aangevoerd worden. Dat kostte veel tijd. Met de trein kon je veel meer kolen vervoeren. En het ging ook nog eens veel sneller.
Vooruitgang
De aanleg van het spoor bleek een goede keuze geweest te zijn. De fabrieken werden groter en veel mensen vonden er werk. De arbeiders gingen meer geld verdienen, waardoor ze bijvoorbeeld gezonder voedsel konden kopen. Ook werden de kolen gebruikt om in de winter de huizen te verwarmen. De aanleg van de spoorlijn was hierdoor niet alleen gunstig voor de fabrieksbazen, maar ook voor de inwoners van Oldenzaal.
