Naar aanleiding van de geschiedenis, de plek en het kunstwerk heeft dichter Koos Geerds een gedicht geschreven:
goudkoorts
grinnik niet al te hard om de berekening
van pure winzucht die een brein verwart
om schatten op te delven waar de natuur
die niet verborgen heeft en ons beperkt
de wereld legt zich neer aan onze voeten
maar wij verwonden haar in overmoed
wij moeten leven maar wij willen meer
beheersen dan wij kunnen overzien
wij zijn net kinderen, we zijn verzot
op gadgets en blingbling - de schone schijn
die haaks staat op het edelste motief
en onze wil om mooi en goed te leven
wat wij verlangen werken wij vaak tegen
maar wat ons hinderde bleek later soms geluk
als wij niet vonden wat wij eens begeerden
prijzen wij achteraf vaak wat ons tegenzat
wij wilden goud en wonnen zout en gas
maar wisten niets van aardverschuivingen
zo gaan wij dóór - halsstarrig en pedant
maar altijd welgemoed op weg naar straks