Zij kwamen naar Neder-Saksen:
twee priesters, jong van jaren,
die de Heilige Willibrord volgden;
Angel-Saksen van afkomst zij waren.
Beiden heetten zij Ewald-
en naar de kleur van de haren huns hoofd:
'de Blonde en de Zwarte'…
éven vróóm … en God zij geloofd!
Zij brachten Gods Woord naar Drenthe,
naar de palissade die Coevorden heette,
zijn tot Laar in Bentheim gekomen
om de Hoofdman der Saksen te spreken.
Diens Huisman heeft hen ontvangen,
gevoelig voor Heilige woorden -
maar zo wóést de barbaarse Saksen
aan de Vechte haar zandige boorden.
En de Ewalden zongen hun psalmen
- plengden de offeranden
- voerden tafels en vaatwerk mede
op hun tocht door de heidense landen.
Toen hebben de afgodische Saksen
de Blonde Ewald onthalsd - wrééd vermoord,
zo ook de Zwarte … verscheurd zijn leden,
in bloed hun getuigen gesmoord.
In de Vechte hun lijken geworpen,
dán: aan de Hemel een licht, wonderbaar!
o mirakel! tegen de stroom opgedreven,
véértig mijl, beider lichamen. En daar
vond hen een man, vermáárd - Tilman met name,
van een krijgsknecht, tot dienstknecht des Heren -
hij heeft de Heilige lichamen geborgen
in een steengroeve - Gode tot Eren…
Nadien: in een kerk te Keulen begraven
door Koning Pepijn, die van hun marteldood hóórde:
'Beide Ewalden, tegen de stroom opgedreven
tot de voorde der Koeien … Coevoorde'
Hans Heyting