Na 1813, als Napoleon de aftocht heeft geblazen en ons land weer een koninkrijk is, ontstaat een grote onderlinge verbroedering. Een klein groepje Vlaardingers komt op het idee met elkaar de toonkunst te gaan beoefenen.
Zij besluiten een ‘Musicaal Gezelschap’ te vormen, onder de naam ‘Harmonie’.
De concerten vinden plaats in Het Hof of in het buitenverblijf van de ambachtsheer.
Door het grote succes van de optredens besluit men tot de bouw van een eigen concertzaal.
In oktober 1817 stelt de ambachtsheer van Vlaardingen, Diederik van Leyden Gael, een stuk land aan de noordzijde van het Toepad (nu Schiedamseweg) in erfpacht beschikbaar met het doel er een concertzaal neer te zetten. Op 18 november 1817 is het al zover en opent Zaal Harmonie.
In de loop der jaren vinden er diverse aanpassingen plaats, in 1878 gevolgd door een uitbreiding.
In 1904 bevindt het gebouw zich in een dusdanige ‘ellendige toestand’ dat men uiteindelijk besluit tot nieuwbouw over te gaan.
Voor circa 20.000 gulden bouwt de aannemer in 1906 een gloednieuwe Zaal Harmonie.
In de oorlogsjaren 1940-1945 is het theater langdurig door de Duitse Weermacht gevorderd.
In 1949 verkoopt men de aandelen van de zaal aan de gemeente Vlaardingen.
In de grote tuin verrijst drie jaar later de Stadsgehoorzaal. Zaal Harmonie, zolang het culturele hart van Vlaardingen, degradeert daardoor tot een bijzaal.