Sofonisba was van goede komaf, maar het was haar niet toegestaan om de anatomie te bestuderen. Hierdoor was zij verplicht om modellen te nemen uit haar eigen omgeving. Ze ontwikkelde hierdoor wel haar eigen stijl en maakte ze persoonlijke portretten van 'echte' mensen.
Het doet me denken aan een hedendaagse kunstenares, Annegien Schilling. Ze maakt foto's van zichzelf die ze bewerkt met diverse apps. Ze plaatst deze op Instagram onder de naam fetching_tigerss. Net als in de tijd van Sofonisba Anguissola is het aanbod en het talent van kunstenaars enorm groot, kan je dan ooit jouw passie delen met de wereld? Annegien zegt: ''Als je je passie gevonden hebt, dan moet je dat gewoon blijven doen en het delen met anderen.''
In deze tijd is er meer platform voor vrouwen in de kunst dan in de tijd van de renaissance. De rol van mannen en vrouwen is een onderwerp wat veel besproken wordt op tv, in magazines en op het internet. Door middel van internet ben je als vrouw in staat om jouw verhaal te delen, net als Annegien dat doet. Sofonisba had niet die mogelijkheid om haar werk op die manier te laten zien. Beide vrouwen hebben internationaal roem weten te verwerven. Ik ben benieuwd of Annegien Schilling over vierhonderd jaar ook terug te vinden is de archieven of schoolboeken..
