De Cubaanse crisis, situatie in een bolwerk tijdens de Oktobercrisis, waarna de botsingen binnen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie intenser werden tijdens de Koude Oorlog. De crisis begon in oktober 1962 en er was een impuls in de richting van de ontdekking van kernraketten op Cuba onder Amerikaanse erkenning. De gebeurtenissen die plaatsvinden zijn het resultaat van de wereld waarin kernenergie wordt gebruikt, en de relatie tussen beide is van groot belang.
De rakettencrisis in Cuba sinds het einde van de jaren vijftig, sinds de aankomst van Fidel Castro in Cuba, na de revolutie en de relatie tussen de twee landen. In 1960 ontwikkelden de Verenigde Staten diplomatieke betrekkingen met Cuba en voerden ze een handelsembargo in. Castro was zich altijd bewust van de steun van de Sovjet-Unie en in 1962 begonnen de Sovjets kernraketten naar Cuba te sturen. Sinds Amerikaanse verkenningsvliegtuigen aan de raketten werden blootgesteld, is de situatie snel verslechterd.
Op 22 oktober 1962 lanceerde de Amerikaanse president John F. Kennedy een raketaanval op Cuba, onder leiding van de Amerikaanse nationale veiligheidsdienst. Kennedy staat aan de zijlijn van de raketwerper en kondigt voor het eerst ter wereld de blokkade van Cuba aan. De aard van Cuba's invloed op de EU-basis is een kwestie van invloed op de samenleving van de Unie, maar ook van de gevolgen ervan.
De wereld stond op de rand van een nucleaire afgrond. De spanningen tussen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie zijn nog nooit zo hoog geweest. De kracht van beide kanten van de ernst van de situatie en de gevolgen van de noodzakelijke noodsituatie. Er moeten dringend diplomatieke maatregelen worden genomen om de crisis af te wenden en een vreedzame oplossing te vinden.
Achter de schermen vonden geheime onderhandelingen plaats tussen Kennedy en Sovjet-premier Nikita Chroesjtsjov. De brieven staan open voor verandering, accepteren de terugtrekking van Sovjetraketten uit Cuba en veranderen de garantie dat de Verenigde Staten Cuba niet zullen binnenvallen. Op 28 oktober 1962 lanceerde de Sovjet-Unie een raketaanval op Cuba en lanceerde vervolgens een nucleair raketafweersysteem.
De Cubaanse rakettencrisis en de belangrijke gevolgen van de internationale politiek. Genomen vanwege het bewustzijn van dreigingen en de basis voor een soort focus op wapenbeheersing en het beheersen van spanningen onder de supermachten. In 1963 werd de Hotline Agreement ondertekend, waarmee een directe communicatieverbinding tot stand werd gebracht tussen het Witte Huis en het Kremlin om toekomstige crises te voorkomen.
En bovendien is de Cubaanse rakettencrisis een kanaal voor het heroverwegen van de Amerikaanse strategie ten aanzien van Latijns-Amerika. De Verenigde Staten zochten naar een meer diplomatieke aanpak om de Sovjetinvloed in de regio te verminderen en probeerden de betrekkingen met Latijns-Amerikaanse landen te verbeteren.
Terugkijkend is de Cubaanse rakettencrisis een herinnering die moet worden beschouwd als een keerpunt in de oorlog. Vanwege het belang van de kernramp is deze ook van groot belang voor het bewustzijn van de noodzaak van diplomatie en onderhandelingen bij internationale conflicten. De richtlijnen voor de Cubaanse rakettencrisis zijn onderworpen aan een voorzichtiger benadering van de internationale betrekkingen en wapenbeheersing.
Geschreven door Tim van der Laan
