Indische Nederlanders
De komst van de Indische Nederlanders komt door het koloniale verleden van Nederland met Indonesië. Sommige Indische mensen kozen de kant van de Nederlanders. Ze vochten bijvoorbeeld in het Nederlandse leger. Na de onafhankelijkheid van Indonesië konden ze niet blijven, want ze werden door de bevolking gezien als vijand.
Gastarbeiders
In de jaren '60 ging het goed met de bedrijven in Nederland. Ze hadden arbeiders nodig. In Nederland waren er te weinig arbeiders. Daarom werden nieuwe arbeiders in Turkije en Marokko gezocht. Ze werden in die tijd gastarbeiders genoemd. Daarmee werd bedoeld, dat de arbeiders na een aantal jaren werken in Nederland weer terug zouden gaan naar hun thuislanden.
Nieuwe culturen
De Veghelaren waren niet echt bekend met andere culturen. De nieuwkomers droegen bijvoorbeeld andere kleding en maakten ander eten klaar. Ook de nieuwkomers moesten wennen. Sommige Marokkaanse mannen die naar Veghel kwamen droegen en 'djellaba' (=lang loshangend gewaad). Ze ruilden die al snel in voor een spijkerbroek, want niemand droeg in Nederland djellaba's. Ze gingen in Veghel voor het eerst in hun leven naar de kermis. Dat kenden ze in Marokko niet.
Een nieuwe godsdienst
De meeste Veghelaren waren katholiek. Maar veel nieuwkomers waren moslim. In Veghel was geen moskee. Er werd gebeden in wijkgebouwen of andere ruimten. Dat was lastig. In 1981 verkocht de gemeente de oude kapel naast de Sint-Lambertuskerk aan de moslims. Dat werd de nieuwe moskee.
Arbeidsmigranten
Vanaf de jaren '90 is er een andere grote groep nieuwkomers: de arbeidsmigranten. Dit zijn veel tijdelijke arbeidskrachten uit Oost-Europa. Bijvoorbeeld uit Polen of Litouwen. Ze werken vaak in de tuinbouw of de huizenbouw.
Multiculti
We zijn inmiddels gewend aan verschillende culturen in Veghel. Veel gastarbeiders van toen zijn in het dorp gebleven. Er kwamen ook asielzoekers. Mensen die op de vlucht waren voor oorlog in hun land. Of omdat ze hun mening niet mochten geven in hun eigen land. Ze hebben hier een gezin gekregen. Hun kinderen gingen in Veghel naar school en startten eigen winkels en bedrijven. Ook zijn ze lid van politieke partijen en allerlei clubs. Ze voelen zich misschien Indisch, Turks of Marokkaans, maar zijn ook Veghelaar.
