Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden concentratiekampen in verschillende landen, waaronder Nederland, opgericht door de nazi's.
In Nederland waren er meerdere kampen, waaronder Kamp Westerbork en Kamp Vught.
Kamp Westerbork begon als een vluchtelingenkamp voor Joden die Duitsland ontvluchtten, maar werd later overgenomen door de nazi's en diende als een doorvoerkamp voor Nederlandse Joden die werden gedeporteerd naar vernietigingskampen in Polen.
Kamp Vught was het enige officiële SS-concentratiekamp buiten Duitsland en werd gebruikt om politieke gevangenen, verzetsstrijders en Joden vast te houden voordat ze werden gedeporteerd naar vernietigingskampen.
Kleinere kampen
Naast deze kampen waren er ook kleinere kampen in Nederland, zoals Amersfoort, Ommen en Schoorl. Deze werden voornamelijk gebruikt als detentiecentra voor politieke gevangenen en vermeende verzetsleden. De kampen waren berucht om hun wrede omstandigheden en onmenselijke behandeling van gevangenen.
Het Nederlandse verzet speelde een belangrijke rol bij het beschermen van Joden en andere vervolgde groepen en bij het verzet tegen de nazi-bezetting.
De concentratiekampen in Nederland herinneren ons aan de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog en de noodzaak om te blijven strijden tegen haat en intolerantie.