Het theater was in de renaissance een bloeiende kunstvorm. We weten met name veel over het theater in Engeland, omdat een het dagboek van Philip Henslow (eigenaar van renaissance theater The Rose) bewaard is gebleven.
Groepen die een aantal keren in het jaar voorstellingen deden vormden de fundatie voor het theater wat bloeide tijdens de regeringstijd van Virgin Queen Elisabeth I. Zij regeerde over Engeland en Ierland van 1558 tot 1608. Zij was de beschermvrouwe en had een groot liefde voor het theater.
Het bouwen van publieke theaters was een belangrijke reden waarom het theater in de renaissance kon opbloeien. The Theatre van James Burbage werd als eerste gebouwd in 1576. Anderen volgden snel: Curtain Theatre (1577), the Rose (1587), the Swan (1595), the Globe (1599), the Fortune (1600) en the Red Bull (1604).
De theaters verschilden van elkaar, maar werden allen gebouwd volgens eenzelfde soort patroon. De theaters waren drie 'verdiepingen' hoog en gebouwd om een open ruimte in het midden. Er kwam publiek uit alle lagen van de bevolking naar het theater, hoe hoger jouw status, hoe hoger de plek waar je mocht plaatsnemen. Het gewone volk stond dan ook in het midden, terwijl de aanzienlijkste van de samenleving mochten plaatsnemen in de loges.
De mannen die de theaterstukken schreven, het was ongepast voor vrouwen theater te schrijven of er te spelen, waren voornamelijk mannen van gewone komaf. Sommigen hadden gestudeerd, maar velen ook niet. Zij schreven stukken en die werden verkocht aan een theater, dan hadden zij er geen recht meer op. Henslow schrijft in zijn dagboek dat hij £6 of £7 betaalde voor een script. Theater was een echte business en de bekende Shakespeare schreef daarom niet alleen theaterstukken, maar ook gedichten, hij acteerde en was uiteindelijk ook aandeelhouder van een theater, waardoor hij zijn hoofd boven water kon houden.
William Shakespeare (1564-1616) was een goed theaterschrijver, omdat hij diverse lagen van de bevolking wist aan te spreken. Hij verwerkte poëzie en tragedie (drama) voor de intellectuelen en voegde gevechten en komedie toe voor het 'gewone' volk. Een bekend voorbeeld is zijn theaterstuk Romeo en Julliet. Een stukje uit een film over Shakespeare, laat het theater zien vol met mensen.
De invloed die koningin Elisabeth I had was voornamelijk in het controleren van het politieke zicht van het volk. Het theater was het allerbelangrijkste middel voor massacommunicatie, daarom werden de stukken gecontroleerd en stelde ze een Master of Revels aan. Hij zag die stukken in en controleerde of er geen kritiek werd geleverd op de koningin.
