Trijntje

Łowcy-zbieracze

Zamiast pozostać w tym samym miejscu, pierwsi mieszkańcy naszego kraju rzecznego podróżują z jednego obszaru do drugiego. Polują, łowią ryby i zbierają owoce, orzechy i nasiona. Zimy są spędzane w stałych obozach w bezpiecznych miejscach. W 1997 r. Szkielet byłego łowcy-zbieracza Trijntje został wykopany w miejscu, gdzie kiedyś była jedna z tych osad.

Najstarszy ludzki szkielet znaleziony w Holandii należy do kobiety. Około 7500 lat temu jest pięknie zakopana w wydmie w bagnistej rzece. W chwili śmierci ma między czterdzieści a sześćdziesiąt lat. Urodziła co najmniej dwoje dzieci. Kiedy archeolodzy odkrywają małą osadę, w której mieszkała, jej szkielet jest wciąż gotowy. Oznacza to, że jej twarz i ciało można zrekonstruować. Ponieważ znajduje się w pobliżu torów kolejowych, nazywa się ją Trijntje (tradycyjna holenderska nazwa i homonim „małego pociągu”). Nie znamy jej prawdziwego imienia ani języka, którym mówiła.

Epoka lodowcowa
Zanim współczesny człowiek przybył w tę okolicę, jakieś 40 000 lat temu, była już zamieszkana przez hominidy. Na przykład neandertalczycy, którzy żyją w okresie, który nazywamy starą epoką kamienia, która rozpoczyna się 250 000 lat temu. Kiedy osiedlają się w tych częściach, klimat jest zimny. Znajdują się tutaj rozległy stepowy krajobraz z prawie żadną roślinnością i pokryty powoli topniejącymi czapami lodowymi. Morze Północne jest suche. Neandertalczycy żyją w chatach i wiedzą, jak rozpalić ogień.

Łowcy i zbieracze
Trijntje żyje w średniowiecznej epoce kamienia, w grupie około 25 osób. Co roku grupa podróżuje w obie strony między obozami letnimi i zimowymi. Prawdopodobnie mieszkają w chatkach wykonanych z patyków, trzcin i prawdopodobnie skór zwierzęcych. Łowcy-zbieracze wytwarzają wyrafinowane narzędzia krzemienne, takie jak skrobaki, noże i groty strzał. Podróż odbywa się pieszo i kajakiem. Podróżują w rytm pór roku w ślad za jadalnymi ssakami, rybami i ptakami .; zależą od tego, co oferuje im natura.

Przez całą zimę Trijntje i jej grupa mieszkają na wydmie rzecznej. Ich menu oferuje szeroki wybór. Polują na różne zwierzęta, takie jak bobry, wydry, knury, jelenie, foki, tchórze i szeroką gamę gatunków ptaków. Najczęściej w menu pojawiają się kaczki, łabędzie i bieliki. Do łapania ryb, głównie szczupaków, wykorzystywane są sieci i pułapki na ryby. Psy ewoluowały w ukochanych towarzyszy; trzy są pochowane obok Trijntje.

Grupa wykorzystuje wszystkie części zwierząt, które łapią. Mięso jest grillowane. Ścięgna i jelita służą jako lina oraz do robienia łuków i strzał. Skórki zamieniane są na odzież i torby. Kości i rogi są używane do wszelkiego rodzaju narzędzi. Znalezione perforowane zęby psa i niedźwiedzia były prawdopodobnie noszone jako biżuteria, podobnie jak bursztyn i koraliki kostne. Kość szponu puchacza wskazuje, że jeden z plemion nosił szpon sowy jako amulet ochronny.

Rewolucja rolnicza
Na osi czasu historii ludzkości Trijntje i jej plemię pojawiają się pod koniec okresu podróżowania łowców-zbieraczy w tych regionach. Około 7300 lat temu na wzgórzach Limburgii pojawia się rolnictwo i hodowla roślin. Metody uprawy żywności rozprzestrzeniają się szybko. Rewolucja rolnicza oznacza koniec ery myśliwych i zbieraczy.