Het Huis te Bennebroek was ooit de residentie van de
ambachtsheren en -vrouwen van Bennebroek die vanaf 1653 tot 1950
een belangrijke rol gespeeld hebben in de geschiedenis van het
dorp. Het voormalige huis is verdwenen, maar je kunt wel volop
genieten van het park dat nog voor een groot deel in de
oorspronkelijke staat verkeert.
Het terrein waar nu Huis te Bennebroek ligt, was in 1605
in eigendom van de bleker Olivier Hubertsz Trompetter die hier een
linnenblekerij had, die 'Duinlust' zou hebben geheten.
Toen Adriaan Pauw jr. in 1653 de eerste ambachtsheer van Bennebroek
werd, liet hij onmiddellijk een groot huis op de hoek van de
Meerweg met de Schoollaan bouwen. Hij heeft daar maar kort gewoond,
want in 1657 kocht hij de hofstede Duinwijck, het latere Huis te
Bennebroek, vanaf die datum de woning van alle ambachtsheren en
-vrouwen van Bennebroek. Adriaan Pauw jr. breidde de buitenplaats
in oostelijke richting uit en liet een langwerpige vijver met een
zichtlaan aanleggen. Hierdoor had hij vanuit zijn huis een fraai
uitzicht op de zeilende schepen over het Haarlemmermeer.
1763-1950: de Willinks
In 1738 werd het Huis te Bennebroek gekocht door Willem
Bruijn, die door de aankoop tevens ambachtsheer van Bennebroek
werd. 25 Jaar later werd de ambachtsheerlijkheid Bennebroek
doorverkocht aan de Amsterdamse koopman Johannes Nutges en daarmee
begon het tijdperk Nutgens-Willink, dat tot 1950 geduurd
heeft.
In 1816 kwam de buitenplaats in bezit van Johanna Maria Nutges die
getrouwd was met Arnoud David Willink en na de dood van zijn
schoonvader optrad als de ambachtsheer van Bennebroek. Hun zoon
Gerrit Willink liet het huis tussen 1860 en 1864 ingrijpend
verbouwen naar een ontwerp van de Haagse architect Elias Saraber.
Deze architect ontwierp ook een poortgebouw annex oranjerie in
dezelfde stijl.
Een tuin in landschapsstijl
Niet alleen het huis maar ook grote delen van het park
werden door de bekende Haarlemse tuinarchitecten Jan David Zocher
en Louis Paul Zocher in de Engelse landschapstijl veranderd. Zo
kregen de strakke oevers van de lange zichtvijver een slingerend
verloop en werd de Binnenweg verlegd om plaats te maken voor een
romantisch weiland dat goed paste in de landschappelijke stijl van
die tijd. Ook werd er een voor die tijd moderne gietijzeren
uitzichttoren gebouwd op de heuvel nabij het buurtschap de
Dageraad.
Koningin Wilhelmina in Bennebroek
In 1916 bezocht koningin Wilhelmina de buitenplaats om de
troepen te inspecteren die gelegerd waren op het weiland aan de
Binnenweg. Een gedenkteken herinnert nog steeds aan deze
gebeurtenis.
In 1950 kwam er definitief een einde aan de ambachtsheerlijkheid
van Bennebroek toen Arnoldine Willink als de laatste van het
geslacht Willink overleed. Zij vermaakte de buitenplaats aan de
Nederlands Hervormde Kerk in Bennebroek onder voorwaarde dat er een
'Protestants Christelijk tehuis voor ouden van dagen uit den
gegoeden stand' kwam. Het Huis te Bennebroek werd tussen 1951 en
1953 verbouwd tot rusthuis en het poortgebouw en de uitzichttoren
werden gesloopt. In 1973 werd het 'Huis te Bennebroek' afgebroken
en vervangen door grootschalige nieuwbouw met serviceflats, die
tevens de naam 'Huis te Bennebroek' kreeg.
Het park is vrij toegankelijk. Een wandeling voert langs bosschages
met stinsenflora, hakhoutpercelen, monumentale bomen, rododendrons,
pollen bamboe en slingerende
waterpartijen.
