10.000ste inwoner

‘Toen ons pap mij wilde aangeven bij de burgerlijke stand, werd ‘ie weggestuurd bij het Nuenens gemeentehuis. Hij moest later op de dag maar terugkomen.’

Lieske Horseling vertelt lachend deze anekdote over haar vader. Later op die dag, eind december 1969, ging hij terug om alsnog melding te maken van de geboorte van zijn dochter: de 10.000ste inwoner van de gemeente Nuenen, Gerwen en Nederwetten. Op het gemeentehuis hadden ze pa Horseling weggestuurd om snel allerlei feestelijkheden op te zetten en de krant te bellen.

De volgende dag toog burgemeester Smits van Oyen naar de Hoekstraat in Nederwetten om zelf die tienduizendste, Lieske, te gaan bewonderen en ma Horseling een bosje bloemen te overhandigen. (foto) Lieske kreeg ook een cadeau van de burgemeester: een spaarbankboekje met de eerste honderd gulden van haar zilvervlootrekening.

Lieske had zich zo snel aangekondigd, dat huisarts Wolters te laat was voor de bevalling. De aanwezige kraamhulp heeft Lieske mee op de wereld gezet.
Het kon niemand ontgaan dat Lieske de tienduizendste inwoner was. Naast publicaties in de media, stond er een door de Nederwettense carnavalsvereniging gemaakte grote ooievaar met ’10.000ste’ erop in de tuin. ‘Het komt nu nog voor dat als ik in Nederwetten ben en mensen horen mijn naam, dat ze me vragen of ik die tienduizendste was. Het was ook ongelooflijk hoeveel kaarten we van wildvreemden kregen. Ik was echt een bekendheid, haha!’

In 1977 kwam er een nieuwe burgemeester en als tienduizendste kreeg ik de eer om bloemen te geven. Uiteraard wilde ik die aan burgemeester Gerrits overhandigen maar ik moest ze toch echt aan zijn vrouw geven. Daar was ik het niet mee eens, maar heb dat natuurlijk toch maar gedaan.

Vanaf haar twintigste is Lieske weg uit Nederwetten en ze woont en werkt nu in Deurne. Daar heeft ze al jarenlang haar eigen logopediepraktijk. Ze merkt wel dat de banden met haar geboortedorp weer sterker worden. Zo woont haar vriend ook in Nederwetten. Met goede herinneringen denkt Lieske terug aan hoe zij een mijlpaal werd voor de gemeente, zonder er iets aan te kunnen doen.