Herdenking
De Tweede Wereldoorlog was een gigantische schok voor Nederland. Tienduizenden kwamen om door vervolging, geweld en zelfs honger.
In 1946 vindt iedereen dat dit nooit vergeten mag worden. Dat we degenen die hun leven gaven voor onze vrijheid, blijvend moeten herdenken. En dat we moeten voorkomen dat het ooit opnieuw gebeurt.
Daarom zijn overal monumenten opgericht, ook bij ons:
- Het Oude Willibrorduskerkje in Waalre-dorp is sinds 1946 het monument voor alle Brabantse gesneuvelde militairen en verzetsstrijders. Binnen in het kerkje is een graf van een onbekende soldaat. Op een gedenkplaat staan alle namen van Brabantse gesneuvelden uit de Tweede Wereldoorlog.
- In Aalst is aan de Iman van den Boschlaan het bevrijdingsmonument
De verzetsheldenbuurt
In de verzetsheldenbuurt in Aalst zijn straten vernoemd naar verzetshelden in de Tweede Wereldoorlog. Zij hebben hun leven gewaagd voor onze vrijheid en hebben onderduikers en Joden geholpen. Door straten naar hen te noemen worden ze niet vergeten. Zie het venster Collaboratie en Verzet.
Blijvende herdenking?
In het Oude Willibrorduskerkje in Waalre herdenken we elk jaar in september de Brabantse militairen en verzetsstrijders, die hun leven hebben gegeven. En in mei herdenken we bij het bevrijdingsmonument in Aalst het einde van de Tweede Wereldoorlog.
Er is bijna niemand meer in leven die dat heeft meegemaakt. Toch blijft herdenken belangrijk. Het herinnert ons eraan dat vrijheid niet vanzelfsprekend is. Die danken wij aan hen die tijdens de oorlog voor onze vrijheid vochten en omkwamen.
De herdenking verandert
Bij de herdenking van de slachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog herdenken we tegenwoordig ook degenen die na 1945 gesneuveld zijn. Zoals bij vredesmissies in landen als Libanon, Bosnië en Afghanistan. Ook zij hebben hun leven gegeven voor een betere wereld.
