Sanering en uitbreiding gaan hand in hand. Omdat restaureren voor de eigenaars meestal onbetaalbaar is, koopt de gemeente de woningen en krijgen de bewoners alternatieve huisvesting aangeboden. Binnen de stadsmuren is plaats voor enkele nieuwe huizen, deze worden in een aangepaste stijl gebouwd. Maar dat is niet voldoende. Daarom koopt de gemeente in eerste instantie de 'Appelenboomgaard' aan de noordzijde van het voormalige kasteelterrein, binnen het 17e eeuwse lanenpatroon De Toeren, voor de bouw van 'woningwetwoningen'.
Historische context
Het uitbreidingsplan is in handen van de restauratiearchitect C.W. Royaards. Doordat dit onderdeel uitmaakt van het restauratieplan, is zorgvuldig omgegaan met de historische context. De nieuwe wijk is niet tegen de stad aangebouwd, zoals bij de meeste steden, maar visueel buiten de stad gelegd waardoor het historische karakter en de stadsranden van het oude Buren ongeschonden zijn gebleven. Na de Appelgaard volgen nog veel woonwijken en bedrijfsterreinen maar nog altijd is de 14e eeuwse stadsrand van Buren grotendeels onaangetast.
Auteur: Coosje Berkelbach
