Rond 1848 lieten de eerste feministen van zichzelf horen. De vrouwen wilden gelijke behandeling wat betreft arbeid, onderwijs en politiek. Na de eerste feministische golf hadden de vrouwen wel rechten voor zichzelf, maar ze deden er niet zo veel mee.
Rond de jaren 60 stonden er weer wat vrouwen op voor de rechten van de vrouw. Ze wouden graag dat de pil legaal werd en wouden dat ze zelf mochten weten wanneer ze abortus pleegde. Tijdens de tweede feministische golf wouden vrouwen niet alleen meer rechten voor de vrouw, maar ze wouden ook wat meer gelijkheid aan de mannen.
In West Europa begon deze golf in 1967 door een artikel van Joke Smit in de Gids van november 1967, zij schrijft over het onbehagen van de vrouw. Er werden ook groepen opgericht van feministen, zoals de dolle mina. Deze groep feministen was Amsterdams en was opgericht in november 1969. De dolle mina had ook verschillende acties die ze voerde een van die acties was “Baas in eigen buik.”. Met die actie wouden ze abortus legaliseren.
De 1e en 2de feministische golf hoort bij de geschiedenis van de rechtsstaat en parlementaire democratie, omdat de vrouwen zich in hebben gezet voor algemeen kiesrecht voor vrouwen. En dat de vrouwen meer te zeggen krijgen in de samenleving. Dit hebben ze gedaan door actie te voeren en het over de hele wereld te verspreiden. Daarmee heeft deze gebeurtenis een grote bijdrage geleverd aan de parlementaire democratie.
