De dolle mina's protesteerde door mannen na te fluiten en creches op te richten. Vaak werd dit op televisie uitgezonden waardoor het veel aandacht kreeg. Ook vielen ze redacties van damesbladen binnen. De mina's waren het niet eens over hoe vrouwen in deze bladen werden neergezet. Alsof zij alleen maar interesse hadden in recepten en romantische verhalen. Al deze acties zorgde voor veel aandacht van de pers en niet alleen die in Nederland, over heel de wereld waren mensen geïnteresseerd over wat de dolle mina's deden. Doordat er zo veel mensen wilden helpen werd er een telefoonlijn opgericht waar ideeën voor acties ingezonden kon worden.
De dolle mina's deden niet alleen maar actie voeren, ook deden ze spreken voor de kranten en op vergaderingen van buurtverenigingen. Zodat hun ideeën werden verspreid over het hele land. De dolle mina's praten met politici en vele anderen.
Later werd de dolle mina's opgesplitst in verschillende groepen die voor hun eigen standpunten actie gingen voeren. Deze groepen zijn nog jaren door gegaan.
De dolle mina's maken deel uit van de rechtstaat en parlementaire democratie van Nederland omdat zij opkwamen voor de vrouwen van die tijd. Zij wilde een gelijke man vrouw relatie en stonden nog voor vele andere standpunten. Zoals dat vrouwen konden doorstuderen, werken en carrière konden maken. Deze groep had nieuwe ideeën waar van vele zijn uitgevoerd.
