Aletta Jacobs wilde in 1883 ook op de kieslijst worden gezet zodat zij ook kon stemmen bij de verkiezingen. Zij voldeed immers aan alle eisen. Toch werd zij afgewezen door de rechter en de Hoge raad met de rede dat alleen mannen mochten stemmen, zelfs als dit niet in de wet stond beschreven. Vrouwen konden niet stemmen ook al voldeden ze aan de eisen. Dit is een voorbeeld van vele waardoor mannen en vrouwen begonnen te demonstreren voor stemrecht voor vrouwen.
Rosa Manus, Wilhelmina Drucker en Aletta Jacobs van deze namen heb je vast al wel eens gehoord. Zij en vele andere vrouwen streden jarenlang voor vrouwenkiesrecht in Nederland. Er werden organisaties opgericht zoals de Vrij Vrouwen Vereniging en De Nederlandse Bond voor Vrouwenkiesrecht. Daarnaast zijn er ook evenementen opgericht. Doordat er veel en lang zoveel druk werd gezet heeft uiteindelijk Hendrik Pieter Marchant een initiatiefwet gemaakt.
Ik denk dat vrouwenkiesrecht hoort bij de parlementaire democratie en rechtstaat van Nederland omdat hierdoor vrouwen wel mee mochten stemmen. Waardoor een groot deel van het land nu wel een stem uit mocht brengen.
