Nederland was een van de voorop lopers bij de slavernij. De handel tussen de Nederlandse-Antillen werd vooral door de West-Indische Compagnie, WIC, gevoerd. Naar schatting werden er zo'n 10 tot 11 miljoen Afrikanen naar onder andere fort Sint George vervoerd. Bij dit fort werden de slaven gekeurd en verkocht.
Ook in de VOC-gebieden werden slaven gehouden. In Batavia werden er 13.000 slaven geteld. 3777 bij Ambon en omliggende eilanden daarnaast ook 17.000 op Kaap de Goede Hoop. De meeste slaven kwamen uit Zuid-Azië of Afrika. In totaal waren er een half miljoen slaven in de VOC-gebieden.
Over de jaren heen kwamen er langzaam steeds meer mensen die voor de afschaffing waren van de slavernij. Het boek van John Gabriël Stedman, "Narrative of a five years expedition against the Revolted Negroes of Suriman." Heeft daar ook een voorbeeld in gespeeld. In dit boek schreef hij over de dingen die hij in Suriname mee maakten. Door de teksten en de illustraties kreeg men een beter idee over wat er in Suriname gebeurden en in welke gruwelijke omstandigheden de slaven leefden.
Meerde petities werden gemaakt en verenigingen voor de afschaffing van de slavernij. Wat nog meer druk zette op de tegenstanders. Zo is er uiteindelijk in 1863 de slavernij afgeschaft.
Ik denk dat de afschaffing van de slavernij belangrijk was voor de rechtstaat van Nederland omdat hierdoor de slaven eindelijk vrij waren. Deze mensen werden verschrikkelijk behandeld door de eigenaren en moesten veel door staan in deze jaren. Hun vrij laten is een grote en goede stap in de juiste directie voor Nederland. Deze dag moet gevierd blijven worden maar misschien nog belangrijker nooit vergeten worden.
