In Nederland is het homohuwelijk sinds 1 april 2001 wettelijk erkend. Dit betekent dat mensen van hetzelfde geslacht kunnen trouwen en dezelfde rechten en plichten hebben als heteroseksuele stellen.
Voorafgaand aan de wettelijke erkenning van het homohuwelijk was Nederland al een voorloper op het gebied van homo-emancipatie. Zo werd in 1987 als eerste land ter wereld het verbod op homoseksualiteit uit het wetboek van strafrecht gehaald.
De strijd voor het homohuwelijk begon in de jaren 90 van de vorige eeuw. Verschillende maatschappelijke organisaties en politieke partijen zetten zich in voor de wettelijke erkenning van het homohuwelijk. Hier waren veel discussies over waarbij tegenstanders vast hielden aan de religieuze gronden
Uiteindelijk werd de wet aangenomen in de Tweede Kamer in september 2000 en in de Eerste Kamer in december van datzelfde jaar. Het homohuwelijk werd daarmee deel van de Nederlandse wetgeving.
De invoering van het homohuwelijk leidde tot veel discussie en kritiek, maar ook tot veel positieve reacties. Sindsdien hebben duizenden homoparen in Nederland elkaar het jawoord gegeven en hebben ze dezelfde rechten en plichten als heteroseksuele stellen, waaronder adoptierechten.
Het homohuwelijk heeft een belangrijke rol gespeeld in de emancipatie van de LHBTQI-gemeenschap in Nederland en heeft bijgedragen aan de erkenning van hun rechten en gelijkheid in de samenleving.
Kortom, heeft de legalisering van het homohuwelijk in Nederland bijgedragen aan de ontwikkeling van de rechtsstaat en de parlementaire democratie door te zorgen voor gelijke behandeling en het verbeteren van de positie van de LHBTQ+-gemeenschap in Nederland
