Het Kinderwetje van Houten. Tot aan de invoering van de wet tegen kinderarbeid was aan kinderarbeid doen heel gebruikelijk in Nederland. Door de armoede gingen veel ouders ermee akkoord dat kinderen werkten want daardoor verdienden ze nog een beetje extra bij om hun gezin te onderhouden. Het was ook voor de fabriekseigenaar handig want kinderen zijn goedkope arbeidskrachten en daarom wilde fabriekseigenaren kinderen graag als personeel. Terwijl het aantal fabrieken toeneemt neemt ook het verzet tegen kinderarbeid toe. Sinds het begin van de negentiende eeuw komen er wetten die kinderarbeid al een beetje beperken. Maar vanaf 1860 begint de kritiek op kinderarbeid in Nederland echt toe te nemen. Artsen en onderwijzers leggen uit dat kinderen in de schoolbanken thuis horen. Toen Jacob Jan Cremer in 1863 een textielfabriek in Leiden had bezocht vertelde hij dat hij fel tegen kinderarbeid was. Hij schreef, over de schrijnende omstandigheden en sloot af met de oproep aan Willem III om in te grijpen. Hij las de tekst voor aan het hele land tijdens verschillende voordrachten. Dit maakte grote indruk op het Nederlandse volk. Onder druk van de publieke meningen stelt minister Thorbecke een staatscommissie in om onderzoek te doen naar kinderarbeid. In 1874 dient de liberale politicus Samuel van Houten een initiatiefwet in. Deze wet verbiedt de arbeid van kinderen tot twaalf jaar in werkplaatsen en fabrieken. Deze wet verbiedt arbeid van kinderen tot twaalf jaar in werkplaatsen en fabrieken. Helaas was deze wet te algemeen waardoor er nog geen verbod was op landarbeid door kinderen. En door gebrek aan controle is het niet mogelijk om fabrieksarbeid door kinderen onmiddellijk uit te bannen. De Leerplichtwet van 1901 maakt een definitief einde aan de kinderarbeid. Vanaf dat moment zijn ouders verplicht hun kinderen van zes tot en met twaalf jaar naar school te sturen.
Het kinderwetje van Houten past in mijn canon omdat, er door deze wet geen kinderarbeid meer plaats mag vinden. Dat zorgt er tot op de dag van vandaag voor dat wij naar school mogen.
