Jan

28 december 2023

Het laatste venster van een canon is altijd delicaat. Geschiedenis is nooit ten einde, en een goede canon is een open weefwerk – maar tegelijk sluit zo’n laatste venster af.

Toen wij werkten aan de Canon van Nederland (2005-2007) had ik er voorkeur voor te eindigen met het venster van de Gasbel: “een eindige schat”, zoals wij die noemden. Daarmee zou de canon prachtig literair en ook een beetje mijmerend eindigen. Maar de commissieleden overtuigden mij dat dit te melancholisch zou zijn voor onderwijsgebruik – geen pedagogiek zonder hoop, tenslotte - en daarom wisselde de Gasbel op het laatste moment van laatste plaats met het venster van de Euro.

Maar bij de Canon van Corrie speelt zo’n dilemma niet. Wij kiezen voor het venster Jan, die sinds juni 2020 in je leven is en daaraan een compleet nieuwe fase en inhoud geeft.

Zelf is Jan misschien geen man voor canons: hij bewaart liever alles dan dat hij selecteert. Maar intussen is hij zelf wel uniek, en zo belangrijk in het leven van Corrie dat hij in haar canon thuishoort. Met het venster Jan krijgt de canon van Corrie een happy end.

Frits