legalisering abortus

Voor 1984 was het illegaal om een abortus te doen. Het was alleen toegestaan op medische indicatie. Vanaf de jaren 60 werd je minder snel achtervolgd door het ministerie als je toch besloot om een abortus te doen.

Vooral vrouwen waren al jaren van tevoren bezig om abortus legaal te maken. In 1972 organiseerden de Dolle Mina een grote demonstratie om een wetvoorstel dat abortus alleen bij specifieke gevallen, die bepaald waren door deskundigen tegen te gaan en voor de legalisering van abortus. Hier deden maar liefs 20.000 mensen aan mee.

Doordat de demonstratie niet had gewerkt legden in heel Nederland een paar jaar verder op 30 maart 1981 massaal hun onbetaalde en betaalde werk neer. Hiermee demonstreerden ze niet alleen voor de legalisering van abortus maar ook voor anderen zaken. De abortus wet zou die dag daarna worden besproken veel vrouwen waren het daar niet mee eens, zij wouden zelf beslissingen over hun lichaam maken.

Uiteindelijk werd het wetvoorstel voor de legalisering van de abortus in de Eerste Kamer opgenomen. De nieuwe abortuswet is goedgekeurd op 1 mei 1981. Echter duurden het wel nog 3 jaar voordat deze wet in werking trad.

De legalisering van abortus past bij de rechtstaat en parlementaire democratie, omdat het vrouwen de autonomie en vrijheid bied om zelf beslissingen over hun eigen lichaam te maken. Het bevordert ook de gelijkheid en rechtvaardigheid voor vrouwen, omdat vrouwen nu ongeacht hun economische of sociale status toegang krijgen tot legale en veilige abortusdiensten.