In 1917 werd de pacificatie ingevoerd. Dit was een compromis waarmee de jarenlange schoolstrijd, sociale kwestie en algemeen kiesrecht, al deze ingrijpende problemen waren in een beweging afgelopen.
Alle tegengestelde belangen werden langzaam en rustig besproken. Links en rechts kregen allebei iets wat ze wouden hebben en daar was natuurlijk veel overleg over nodig, maar gezamenlijk kon men langzaam een sociale zekerheid gaan opbouwen.
Eind 1913 werden er 2 commissies opgebouwd. De ene groep moest de schoolstrijd oplossen en de andere groep moest het eens worden over het algemeen kiesrecht. Het was wel belangrijk dat alle leiders van de 7 bestaande politieke partijen in die commissies zaten. In dit overleg werden ze het wel eens ze hadden besloten dat bijzondere scholen voortaan overheidssubsidie krijgen net zoals de openbare scholen. Er kwam ook algemeen mannenkiesrecht. En ongeveer op het zelfde moment werd er ook aangenomen dat belemmering tegen het vrouwen kiesrecht werd opgeheven.
De pacificatie hoort bij de geschiedenis van de rechtsstaat en parlementaire democratie, omdat dit ervoor heeft gezorgd dat de school strijd stopt en dat mannen algemeen kiesrecht kregen. Ze zijn het eens geworden op een rustige manier en hebben de jarenlange discussies tot een einde gebracht.