Maeslantkering: de Deltawerken voltooid

Deltawerken

Al voor de Watersnoodramp (zie venster 45) was er over een betere bescherming van onze kustgebieden nagedacht, maar De Ramp gaf aanleiding tot concrete actie. Twintig dagen erna werd door de toenmalige minister van Verkeer en Waterstaat de Deltacommissie ingesteld. Deze moest een plan bedenken waardoor herhaling van dit soort rampen in de toekomst zou kunnen worden voorkomen. Het advies van de commissie resulteerde in een enorm project: het Deltaplan. Dit voorzag in verschillende Deltawerken die samen een netwerk van gesloten en doorlaatbare dammen tussen de Zeeuwse en Zuid-Hollandse eilanden zouden gaan vormen. Als eerste Deltawerk werd in 1958 ten oosten van Rotterdam een Stormvloedkering in de Hollandse IJssel in werking gesteld. In de jaren '60 en '70 volgden afsluitingen van het Volkerak en het Haringvliet.

De Oosterscheldedam

De geplande afdamming van de Oosterschelde in de jaren '70 stuitte op weerstand. Tegenstanders vreesden dat de afsluiting het waterleven in de zeetak onherstelbaar zou beïnvloeden. Er werd naar een andere oplossing gezocht en in 1976 werd besloten om schuifdeuren in de geplande dam aan te brengen. Onder normale omstandigheden staan deze open; bij zware storm kunnen ze dicht. Door deze constructie konden de instroom van zout water en de getijdenwerking behouden blijven, waarmee het unieke leefmilieu in de Oosterschelde was gered. In 1986 werd de dam opgeleverd.

Het sluitstuk: de Maeslantstormvloedkering

Het laatste grote Deltawerk is de in de Nieuwe Waterweg tussen Hoek van Holland en Maassluis gelegen Maeslantkering, die in 1997 werd opgeleverd. De kering bestaat uit twee enorme waaiervormige deuren van 22 meter hoog en 210 meter breed. Zodra er bij Rotterdam een waterstand van 3.00 boven N.A.P. wordt bereikt, worden ze computergestuurd vanaf de oevers in de waterweg geplaatst. Als ze zich op de juiste positie bevinden worden de holle ruimten in de wanden geopend waardoor ze vol met water lopen. Vervolgens zinkt de kering tot op de bodem en is de 360 meter brede Nieuwe Waterweg afgesloten. Geschat werd dat Nederland 1 keer in de 5 à 7 jaar met zo'n heftige storm te maken krijgt dat de kering moet worden gesloten. Inmiddels is de kering een aantal keren gesloten geweest. Belangrijke eigenschap van de Maeslantkering is dat de instroom van zout water en de getijdenwerking behouden blijft. Met de oplevering van de Maeslantstormvloedkering werden de Deltawerken voltooid.