Nederlands-Nieuw-Guinea was van 1949 tot 1962 een overzees gebiedsdeel van Nederland. Na de overdracht van soevereiniteit aan Indonesië behield Nederland dit gebied. Het doel van Nederland was tweedelig. Aan de ene kant wilde Nederland Nieuw-Guinea gebruiken als Nederlandse invloedssfeer. Aan de andere kant wilde het Nieuw-Guinea ontwikkelen en de bevolking emanciperen om zo te bewijzen dat Nederland als koloniale mogendheid niet had gefaald.
Nederland gaf snel gehoor aan de afkondiging van de 'Point Four' van president Truman, dit wordt gezien als het begin van moderne ontwikkelingssamenwerking. Mede omdat hiermee de tropendeskundigheid, die men in Indië had opgebouwd, kon worden ingezet.
In 1962 vond er een afwikkeling plaats van het Nederlands-Indonesisch geschil over Nieuw-Guinea.
Extra informatie en bronnen:
- Andere tijden: het einde van Nieuw-Guinea
- IS Geschiedenis: Nederland stuurt militairen naar Nieuw Guinea
- Paul Hoebink, Hoe de dominee de koopman versloeg (Internationale Spectator 2006)
- Wikipedia- Nederlands-Nieuw-Guinea
- Jansen van Galen, John (2013), Afscheid van de koloniën; het Nederlandse dekolonisatiebeleid 1942-2010, Uitgeverij Atlas Contact, Amsterdam. Ook beschikbaar als e-book.
- Limpach, Remy (2016), De brandende kampongs van generaal Spoor, Amsterdam. Ze vielen als gemaaid koren (2022).
- Reybrouck, David van (2020), Revolusi; Indonesië en het ontstaan van de moderne wereld
NICC collectie:
- A07512: Een daad van vrije keuze. De Papoea's van westelijk Nieuw-Guinea en de grenzen van het zelfbeschikkingsrecht, P.J. Drooglever (2005).
Video's:
- Beeld en Geluid: Video report from Netherlands New Guinea 1954
- Beeld en Geluid: Video Nieuw-Guinea kroniek: opleidingsmogelijkheden voor de Papoea 1957
- Beeld en Geluid: Video report from Netherlands New Guinea 1958
