In de winter van 1994/1995 wordt de waterstand in de grote rivieren gevaarlijk hoog. Het probleem is niet de Lekdijk, maar de Waaldijk. Bij het dorp Ochtend dreigt die te breken. Gaat het mis, dan kan de hele Culemborger- en Tielerwaard onder water lopen.
Op 31 januari 1995 wordt besloten alle inwoners van dit gebied te evacueren. Meubels naar de zolder en in een lange stoet de stad uit. Culemborg is een spookstad geworden. Vier dagen later komt het sein veilig. En masse keren de Culemborgers terug naar huis.
Door dijkverhoging en 'ruimte voor de rivier' kunnen de inwoners van het rivierengebied zich weer veilig voelen. Al zorgt klimaatverandering ervoor dat leven aan een rivier nooit vanzelfsprekend zal zijn.
