Leven na de oorlog

Op 10 november 1953 trouwden Otto Frank en Elfriede Edith

Op 10 november 1953 trouwden Otto Frank en Elfriede Edith (Fritzi) Markovits in Amsterdam. Het was voor allebei hun tweede huwelijk.

Ontmoeting met Fritzi

Otto Frank en Fritzi Markovits hebben in de tijd voor de oorlog altijd tegenover elkaar gewoond. Echter leerde Otto, Fritzi pas echt kennen na de tijd in het concentratiekamp Auschwitz. Zowel Otto als Fritzi hebben beiden hun eerste partners verloren in de oorlog, in het concentratiekamp. 

In de treinreis van Auschwitz naar Odessa kwamen ze echt in contact. In het najaar van 1952 werd pas bekend dat het stel in het huwelijksbootje zou treden. Op 10 november 1953 treed het stel in het huwelijk in Amsterdam. Miep Gies en Jo Kleiman waren hierbij de getuigen. Beiden lieten ze op de dag van het huwelijk een testament opmaken. 

De verhuizing naar Zwitserland

In 1952 beslissen Otto en Fritzi te verhuizen naar Bazel in Zwitserland. Otto had moeite met de pijn en verdriet waar hij steeds aan werd herinnerd in Amsterdam. Samen beslist het stel om naar Zwitserland te gaan. Ze vestigen zich eerst bij de zus van Otto, ook zijn broer en schoonmoeder wonen op ditzelfde adres. Tot 1961 bleef het adres Herbstgaße 11 in het register staan. Tot die tijd heeft hij daar gewoond. 

Otto Frank en Fritzi Markovitz, vertrokken in 1961 van de Herbstgasse in Bazel naar de Buchenstraße in Birsfelden. Hij is hier blijven wonen tot zijn dood in 1980.

Anne Frank stichting

Otto was naast zijn bedrijf in Amsterdam, ook nog druk bezig met het herdenken van zijn dochters. Hij richt in 1957 de Anne Frank stichting op. Het doel van de stichting was om jongeren bewustmaken van de gevaren van antisemitisme, racisme en discriminatie en het belang van vrijheid, gelijke rechten. Het begon allemaal erg klein, ze wouden de schuilplaats behouden en op 3 mei 1960 opent het Anne Frank huis voor het publiek.