Paleis op de Dam

De architect van het paleis op de Dam is Jacob van Campen. Hij ontwierp het gebouw na aanleiding van de Vrede van Munster. Met de Vrede van Munster werd het einde van de 80-jarige oorlog met Spanje officieel getekend. Het gebouw was bedoelt als een monument voor deze belangrijke gebeurtenis, een brons beeld als symbool van de Vrede bekroond toepasselijk de gevel.

In de gouden eeuw was het gebouw een stadhuis. Het heeft de stijl van het Hollands Classisisme wat inhoudt dat de architect teruggreep op de strakke en regelmatige vormen van de klassieke oudheid. Alles in het stadhuis was met elkaar in evenwicht, een kenmerk van de classicistische kunst. Jacob van Campen heeft zelfs in het grondplan de symmetrie en regelmaat verwerkt. Van de Barok is weinig te zien, omdat deze kunststijl weinig voet aan wal kreeg in de protestantse Nederlanden.

Op het fronton is te zien hoe de stedenmaagd van Amsterdam waakt over haar stad. Vanuit Amsterdam voeren schepen de wereldzeeën over om handelswaar mee terug te nemen die zorgden voor welvaart en rijkdom. Deugden als hard werken, trouw en eerlijkheid zorgden voor een vruchtbare economie. In het beeldhouwwerk op het fronton van het stadhuis zijn personificaties te zien van waakzaamheid en gerechtigheid, om te laten zien hoe belangrijk deze deugden voor de Republiek was. Amsterdam was dé wereldstad van de eeuw! Het gebouw had grote afmetingen en torende hoog boven de omgeving uit.

Weetje: in 1808 kwam Lodewijk Napoleon naar Nederland en zijn broer Keizer Napoleon maakte hem koning van Nederland. Lodewijk wilde een paleis en koos het stadhuis van Amsterdam.