Deze predikanten ijveren voor de innerlijke doorleving van de gereformeerde leer en de persoonlijke levensheiliging op alle terreinen van het leven. Kenmerkend is de verschuiving van het object van het geloof naar het subject van het geloof. Niet de beloften van God (de Promissio Dei) staan in het middelpunt, maar de gelovige mens. Men kan niet zomaar steunen op de “Promissio Dei”. Eerst moet het recht en de vrijmoedigheid door God aan de mens worden geschonken.
Uit de stroming van de Nadere Reformatie zijn later de geloofsgezelschappen ontstaan en de waarde aan het lezen van Oudvaders. Met name de Gereformeerde Gezindte is sterk door deze stroming gevormd. Maar ook binnen de Hervormde Kerk is deze bijbelvisie niet onbekend.
Met deze bijbelvisie wordt de nadere Reformatie gerekend tot het Piëtisme. Een stroming, waaronder ook de Puriteinen en Methodisten worden gerekend.
